Winter's POV  

“Ate irene!”

“Bes!”

Parehas kaming lumingon nung tita ng kambal sa likod namin.

Andun si Miss Karina at ang bestfriend ko.

Parehas silang may hawak na tray na may pagkain.

“Winter...” Narinig kong tawag sakin ni Karina.

“Ma’am Karina. Long time no see.”

“Mama! Mommy’s here with us! Best day!”

Lumapit si Karina sa table kung nasaan ang kambal.

Nakita kong takang tumingin si Ning sa akin.

I heard na nag clear throat yung kapatid ata ni Karina. Medyo hawig eh.

Tumingin ako rito at binigyan ito ng nahihiyang tanong.

Lumapit na ko kay Ning

“Kilala mo yung babaeng matangkad? Kilala ka eh.” Bulong ni Ning sa akin.

“Oo. Siya yung nai-kwento ko sayo nung isang araw.”

Uupo na sana kami sa katabing tapat na table nila Ma’am Karina pero bigla akong tinawag ni Amy.

“Mommy? Why hindi ka mag sit with us?”

I looked at Karina and she sighed bago ito sinenyasan kami na maki upo na sa kanila.

“Yay we’re complete again tita rene! Just like before.” Sabi ni Eli at sinumulan na niyang kainin yung mashed potato na ini-abot sa kaniya ng tita niya.

I just saw her nod her head at ngumiti kay Eli.

“Hello po.” Basag katahimikan ni Ning.

“Hello ate ganda, what’s your name po.” Tanong ni Amy, ngumiti naman si Ning sa kaniya.

“Bet na agad kita bebe. Ako si Ning. You can call me anything you like. Kaibigan ako ni Winter.”

“Winter? Sino po si winter?” Takang tanong ni Eli

“Baby, please don’t speak when your mouth is full.” Sabi ni Ma’am Irene.

“Sorry tita Rene.”

“Ako yun. My name is Winter.”

“But your name is Minmin. That’s what mama used to call you before.”

Before?

“Hi winter. I’m Irene, tita ako ng kambal and kapatid na rin ni Karina.”

“Hello po Ma’am Irene.”

“Irene na lang.”

Tumango ako at sinimulan ng kumain.

Napansin kong tahimik lang sa gilid si Karina pero madalas ko siyang nahuhuli na naka tingin sakin.

Hindi ko alam kung ako lang pero may bakas ng lungkot yung mata niya.

And what does the kids mean before? I’ve never met their mama or sila.

Hala baka may kambal ako?

Tatanong ko nga sila nanay mamaya.

Heto nga at nagk-kwentuhan na kami.

Nalaman kong favourite ng kids ang minions

No wonder ayun ang toys na hinahanap nila sakin nung nakaraang araw.

Ay oo nga pala!

Nag promise ako ibibili ko sila ng toys na minions.

Lumapit ako kay Ning para bumulong.

“Bes, nangako kasi ako sa mga bata na bibilhan ko sila ng laruan. Wala kasi akong pera ngayon, pwede pa utang.”

“Sure bes.”

“Salamat bes, hulog ka ng langit.”

Tumawa naman siya kaya nabigla ang kambal sa harap namin.

Parehas kaming humingi ng sorry

Nakakahiya..

Iniabot na ni Ning sa akin yung isang libo sa ilalim ng mesa.

“Mommy, uuwi ka po ba with us?” Tanong ni Eli.

Ate Irene went out to go sa DQ, manlil